Hoe is het jou vergaan in de Kerstvakantie? De periode tussen Kerst en Nieuwjaar vind ik altijd al een bijzondere periode maar met het vooruitzicht van een gesloten Nederland nog bijzonderder. In andere jaren sloot ik een winterwandeling vaker af met een afsluitende borrel in ons stamcafé waar ik vrienden en bekenden ontmoette. Vooruitkijken naar het nieuwe jaar was dan een van de vaste gespreksonderwerpen. Niets van dat alles dit jaar, de winterwandeling was wel een optie maar de gordijnen van ons stamcafé moesten dicht blijven.
Nu had ik één geluk, ik heb een tuinkas gekocht die net voor de Kerst bezorgd is, dozen met aluminium profielen en een kist met 200 kg aan veiligheidsglas. Ik zou dus tijdens mijn vakantie het tuingedeelte dat bestemd is voor de kas egaliseren zodat ik deze waterpas kan plaatsen met mijn toekomstige schoonzoon. Een lonkend perspectief.
Eerste Kerstdag sloeg het ‘noodlot’ echter toe. De deksel van mijn grootste stoofketel viel van hoogte met de scherpe kant op mijn teen. Een röntgenfoto heeft blijkbaar geen zin maar met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid is hij gebroken met gevolg dat mijn plannen in rook opgingen.
Een oefening in omgaan met teleurstellingen dus, net als het echte leven. Het gaat vaak niet zoals we het ons voorstellen. Je wordt dan teruggeworpen op je vermogen tot ‘Levenskunst’. Spinoza zou hierover gezegd hebben “Het vermogen om droefheid los te laten en vreugde te omarmen”.
Dat heb ik dan ook maar gedaan, ik heb een aantal boeken uitgelezen, mijn cd-collectie opgeschoond, de serie ‘Chansons’ gekeken en we hebben met ‘oud en nieuw’ een hotelletje in Frankrijk geboekt met oudjaarsdiner.
In mijn stamcafé heb ik niet vooruit kunnen kijken naar 2022, wellicht is mijn gebroken teen mijn vooruitzicht naar het nieuwe jaar: wees flexibel en gebruik je ‘Levenskunst’.
Gelukkig Nieuwjaar!
Comments